ساختاربندی فهرست منابع یک مقالهٔ جزو جزئیاتی است که شما یک روش خاص (بخصوص روشهایی که بوسیلهٔ اهل فن در آن رشتهٔ خاص استفاده میشود) را برای یادکرد منابع بکار میبرید، لطفاً استفاده از همان روش را ادامه دهید. اما در صورتی که نمیتوانید در مورد اینکه چه شیوه و روشی را انتخاب کنید، تصمیم بگیرید و یا نمیدانید چه اطلاعاتی را در یادکرد منبع باید گنجاند، به خواندن این مقاله ادامه دهید.
در این مقاله یک شیوهٔ نوعی بر مبنای شیوهٔ استانداردی که در کتاب شیوهنامهٔ شیکاگو از آن با عنوان «ساختاربندی علمی» یاد شده، آمدهاست. در شیوهنامهٔ شیکاگو، که اینجا هم از آن پیروی شدهاست، یادکرد منابع (یعنی ارجاع به منابع برای مستند کردن ادعا) در پانویس است و پانویسها با شماره مشخص میشود. میتوان در پایان رساله فهرستی الفبایی از مآخذ ذکر کرد اما اجباری نیست، به شرطی که یادکرد منابع در پانویسها کامل و دقیق باشد. از سوی دیگر میتوان در یادکرد منابع از کوتهنوشتها و خلاصهنویسی سود جست، در این صورت ذکر کامل فهرست منابع و مآخذ اجباریاست. در ویکیپدیای فارسی شق دوم پیشنهاد میشود. یعنی ارجاعات پانویسی به اختصار صورت میگیرد و سپس در پایان مقاله فهرست کاملی از منابع و مآخذ به ترتیب الفبایی نام خانوادگی نویسندگان ذکر میشود. یادکرد دقیق و عملی منابع در معنای کلی دو مرحله دارد. یکی اینکه جملهها و دعاوی را منابع معتبر ارجاع دهیم و دوم فهرست کامل منابع را با اسلوب و چیدمانی خاص در پایان مقاله ذکر کنیم. در این نوشتار به هر دو جنبه پرداخته خواهد شد.
ابتدا شیوهٔ ارجاع به منابع در متن مقاله را معرفی میکنیم. پس از مطالعهٔ این بخش ویکینویس میداند که چگونه در مقاله به منابع در پانویس ارجاع دهد. در مرحلهٔ بعد روش یادکرد اطلاعات مربوط به منابع مختلف (کتاب، مقالات و...) را بررسی میکنیم. این اطلاعاتیاست که در بخش == منابع == هر مقاله باید ذکر شود. ارائهٔ این اطلاعات (یعنی مشخصات منابع) به شیوه و اسلوب خاصی باید باشد. مثلاً ابتدا نام خانوادگی نویسنده باید ذکر شود و سپس نام کوچک وی. پس از آن نام کتاب به صورت ایتالیک نشان داده میشود و سپس سایر جزئیات ذکر میگردد. بخشهای مختلف این نوشتار به مهمترین جنبههای اسلوب ذکر اطلاعات کتابشناختی منابع خواهند پرداخت. فراگرفتن و به خاطر سپردن تمام این جزئیات بایسته نیست. ویکینویسان میتوانند بر حسب نیاز به این صفحه رجوع کنند. به علاوه الگوهایی برای آسانسازی کار آنها ساخته شدهاست که در بیشتر موارد ایشان را از دانستن جزئیات بینیاز میکند. این الگوها نیز در نوشتار معرفی شدهاند.
کتابها
ساختار یادکرد
این ترتیب برای یادکرد اطلاعات مربوط به کتابها استفاده میشود:
نام مؤلف به شکل نام خانوادگی، ویرگول، نام،(برای بیشتر از یک نویسنده به مثالها رجوع کنید) نقطه، عنوان کتاب (به شکل ایرانیک یعنی بصورت ''عنوان'')، ویرگول(،) نوبت چاپ (اگر غیر از نوبت اول است) نقطه، نام شهر محل نشر، دونقطه (:) نام ناشر، سال چاپ برای نوبت ذکر شده. شابک.
در انتها نیز در صورتی که آن کتاب صفحهٔ وبی دارد (مثلاً در وبگاه ketab.ir)، پیوند به آن صفحهٔ وب میآید.
مثال:
شاملو، احمد. در آستانه. تهران: مؤسسه انتشارات نگاه، ۱۳۷۶ ISBN 964-6174-28-0. خانهٔ کتاب.
برای دو نویسنده:
بودریار، ژان، و احمد مومیایی رازی. سرگشتگی نشانهها، نمونههایی از نقد پسامدرن. ترجمهٔ باب رحمتی. تهران: نشر مرکز، ۱۳۷۴. ISBN 964305120x، خانهٔ کتاب.
بیشتر از دو نویسنده:
لوگان، جان، و دیگران. سه توپ دارم قلقلیه. تهران: نشر بادبادک، ۱۳۷۷.
مقالات ژورنالها
یادکرد یک مقاله از یک ژورنال شامل موارد زیر است:
نام نویسنده (یا نویسندگان)
سال و در بعضی موارد ماه انتشار
عنوان مقاله در نشان نقل قول (گیومه)
نام ژورنال به صورت ایتالیک
شمارهٔ جلد، شمارهٔ انتشار، و شمارهٔ صفحه (شماره مقاله در بعضی مقالات مربوط به برق)
مثال:
احمدی، احمد. «مقابله با حملات DoS»، مجموعه مقالات پژوهشگاه امنیت فناوری اطلاعات ۲ (۳): ۲۳۴–۲۵۱.
توجه کنید که اعدادی که بعد از عنوان ژورنال آمدهاند بهترتیب «دوره (شماره)، شمارهٔ صفحات» هستند.
به جای شماره میتوان تاریخ را وارد کرد، و اگر هر دو هم ذکر شوند موردی ندارد. ممکن است به هر دلیلی دوره، شماره یا هر دو ذکر نشوند. در این حالتها شیوهٔ یادکرد قدری متفاوت میشود. توصیه میشود از الگوی {{یادکرد ژورنال}} استفاده کنید.
برای مقالهای که جایی بر روی وب نسخهای از آن موجود است میتوانید عنوان مقاله را پیوندی به نسخهٔ وبی بدهید.